Lufta e parë çeçene përfundoi me gjunjëzimin e rusëve më 1996.

Në fillim të muajit tetor 1999 kryeministri i atëhershëm rus, aktualisht presidenti Putin, ndërmori një ofensivë, nën emrin operacion anti-terrorist, pjesërisht i nxitur nga një seri sulmesh me bomba mbi disa apartamente në Moskë.

Në tetor të vitit 2003 shefi i administratës pro-Moskës, Akhmad Kadyrov, u zgjodh president pas një referendumi të përfolur në muajin mars të atij viti. Rivalët e tij kryesorë u tërhoqën nga gara. Referendumi i dha Çeçenisë më tepër autonomi, por theksoi se vendi mbetej pjesë e Rusisë. Votimet për referendumin dhe zgjedhjet u zhvilluan në praninë e ushtrisë ruse dhe vazhdimit të dhunës.

Kadyrov i shpëtoi një serie atentatesh ndaj tij, përpara se të vritej prej një sulmi me bombë në një stadium në muajin maj të vitit 2004.

Rebelët ndërkohë vazhduan sulmet e tyre në Rusi.

Që prej marrjes peng të qindra spektatorëve të një teatri në Moskë në tetor të vitit 2002, sulmet vetëvrasëse vazhduan të kishin në shenjestër objektiva ruse. Disa dhjetra vetë u vranë gjatë një sulmi në një metro të Moskës në muajin shkurt.

Në Çeçeni sulmohen gati përditë forcat ruse të dislokuara atje. Nga ana tjetër, vazhdojnë zhdukjet enigmatike të çeçenëve si rezultat i operacioneve të sigurisë të ndërmarra nga forcat ruse.

Rrëzimi i një helikopteri të ushtrisë ruse në gusht të vitit 2002 që shkaktoi vdekjen e 127 vetëve, cilësohet si më i rëndi në rradhët e ushtrisë ruse që prej Luftës së Dytë Botërore.

Moska e ka bërë të qartë se nuk dëshiron të negociojë me rebelët.

Që prej sulmeve të 11 shtatorit në SHBA, nuk ka patur presion diplomatik për një zgjedhje paqësore për Çeçeninë.

Rusia ka njohur një rritje të madhe të epidemisë së HIV-it. Kriza është ushqyer sidomos nga përdorimi i drogës nëpërmjet shiringave në moshat e reja.

Shih:
 - Të dhëna mbi konfliktin në Çeçeni
 - Një lloj virusi HIV rezistent ndaj ilaçeve
 - Arti Bizantin