e. [Nga latinishtja e vonët parente = prind]

Një atë ose ëmë; dikush që ngjiz ose lind apo ushqen ose rrit një fëmijë.

Çdo gjë që lind prej pllenimit të një veze apo fare është kombinim 50/50 të gjeneve të të dy prindërve, të cilët nga ana e tyre ishin një kombinim 50/50 të prindërve të tyre.

Karakteristikat e një fëmije nuk janë gjithnjë e mesmja e përpjesshme e atyre të prindërve. Ndonjëherë një karakteristikë e një prindi do të zhduket në fëmijët e tij, vetëm për tu shfaqur sërish tek nipërit.

Ndonëse etër të gjatë dhe ëma të shkurtra në përgjithësi lindin fëmijë të cilët kur rriten arrijnë një gjatësi që gjendet midis tyre, prapëseprapë kur këta fëmijë bëhen prindër mund të lindin fëmijë që kur rriten mund të jenë të gjatë, të shkurtër, ose të një gjatësie të ndërmjetme.

Një arsye që ne nuk jemi të njëjtë me prindërit tanë, apo vëllezërit apo motrat, ndonëse trashëgojmë të njëjtat gjene, është ajo që gjatë procesit të riprodhimit, gjenet e prindërve tanë shkartisen dhe ndahen në ndërthurje të reja të cilat, duke vepruar me njëra-tjetrën, përcaktojnë të gjitha tiparet e lindura të cilat na bëjnë ne këta që jemi.

Fëmijët e lindur prej prindësh që kanë sisteme të ndryshme imunitare kanë gjasat më të mira t'i luftojnë vetë sëmundjet.

Aftësitë për të folur janë një nga treguesit më të mirë të inteligjencës, dhe si rrjedhim janë një tregues shumë i mirë i aftësisë për të qënë një prind i mirë.

Shih: