Kaosi ka dorë kudo ku shkaktarë të vegjël sjellin pasoja të mëdha. Kur fjollat e borës shkaktojnë orteqe bore, apo kur shtypja e një suste të gabuar e çon trenin në shinën e gabuar.

Edhe në Shkencat e Natyrës sundon kaosi, duke ndikuar në klimën apo në reaksionet kimike.
Sjellja kaotike në rastin e Tokës, bën që moti shpeshherë të mos jetë ashtu si e parashikojnë meteorologët. Një shembull i njohur mbi sesi vepron kaosi është ai kur rrahja e krahëve të një fluture në Australi sjell si pasojë shkaktimin pas një jave të një stuhie në Europë. Kështu kur flitet mbi kaosin përmendet edhe "efekti flutur".

Nëpërmjet Teorisë Së Kaosit është e mundur që këto proçese të llogariten në mënyrë matematike. Teoria parashikon rolin vendimtar të disa faktorëve tepër të vegjël në mbarëvajtjen e punës.
Për shkak të të ashtuquajturit Kaos Vendimtar nuk mund të bëhet e mundur parashikimi i veprimit së bashku të një numri të madh sistemesh. Por teoricienët e kaosit përpiqen që me anë të modeleve matematikore të kuptojnë problemet që shkakton kaosi.

Përvoja tregon se në rastin e Tokës kaosi shpërthen si p.sh. në rastin e vërshimeve dhe përmbytjeve nga ujrat. Ndërsa Gjithësia është relativisht e siguruar ndaj ndryshimeve që shkaktohen nga proçeset kaotike.
Kështu mund të parashikohet që mijra vjet më parë me një saktësi të madhe se kur do të ndodhë eklipsi i hënës apo diellit. Vetë rregulli në rrotullimin e Tokës përqark Diellit dhe rrotullimin e Tokës përqark boshtit të vet ka shërbyer si masë për të përcaktuar vitin apo ditën.