Që nga koha kur Dielli lindi deri tani rrezatimi i tij mbi Tokë është rritur me 30 përqind dhe rritet akoma me një përqind çdo njëqindmiljonë vjet çfarë sjell si pasojë që në Tokë temperatura do të rritet gjithnjë e më tepër.
Pas 500 mijonë vjetësh do të ketë kaq pak dioksid karboni sa pjesa më e madhe e formave të jetës nuk do të mund të mbijetojë, përveç disa llojeve si misri, sheqeri dhe disa barnave tropikale të cilat mund të kryejnë proçesin e fotosintezës edhe me sasi të ulta dioksidi karboni.
Mbas një miljard vjetësh temperatura mesatare mbi sipërfaqen e Tokës do të jetë 50-60 gradë, e mjaftueshme për të bërë që uji i tërë rruzullit të avullojë. Por pa ujë nuk ka jetë.
Jeta në Tokë ka egzistuar që prej përafërsisht 4 miljard vjetësh dhe i ka mbetur të egzistojë edhe pothuajse një miljard vjetë.

Këtë formë mund të marrë Dielli ynë gjatë shuarjes

Mbas 6,5 miljardë vjetësh Dielli do të ketë djegur pjesën e hidrogjenit që ndodhet në qendër dhe do të nisë të shuhet. Faza e shuarjes do të zgjasë një miljard vjetë.
Rruzulli i përtharë tokësor do të kapet nga flakët e Diellit. Dielli do të zmadhohet me shpejtësi dhe do të ketë një rreze sa largësia nga Dielli në Tokë.
Më vonë ai do të kalojë në një jetë të dytë duke u zvogëluar dhe nisur së djeguri heliumin.
Pas djegies së krejt heliumit Dielli do të humbasë sasi të mëdha materie me çlirimin e stuhive diellore që do të vjedhin jashtë të brendshmet e tij. Gjithësia do të pasurohet kështu me lëndë të reja që do të ndihmojnë në krijimin e yjeve apo planetëve të tjerë dhe ajo që do të mbesë nga Dielli do të jetë një bërthamë e vdekur, e vogël dhe e nxehtë në një mjegull ciflash shumëngjyrëshe.