Jesse përshkruan përfaqësuesin tipik të atyre majtistëve të pavarur që hedhin gura si një i ri i moshës 20-25 vjeç, i rritur në një mjedis të klasës së mesme. Sipas tij këta janë pikërisht ata njerëz që i kanë pasur qyl të gjitha të mirat. Këta reagojnë me egërsi dhe mllef.
Në ndryshim nga ekstremistët gjermanë të së djathtës - që sipas Jesse përbëhen kryesisht nga "të humburit e modernizmit"; të rinj të shkolluar keq që vijnë nga klasa puntore - gjermanët e pavarur të së majtës janë të shkolluar mirë.
Shumë prej veprimtarëve luftarakë studiojnë në universitet. Atje takojnë njerëz të ngjashëm me vetveten dhe ngrejnë rrjete rreth disa fjalëve të thjeshta si "poshtë fashizmi" dhe "të shkatërrojmë kapitalizmin". Në jetën e përditëshme këta janë të sjellshëm dhe të përkujdesshëm ndërsa në kohën e lirë planifikojnë dhe marrin pjesë në demonstrata të dhushme.
Jesse i quan këta "Feierabend-Terroristen" (terroristë të kohës së lirë të mbrëmjes). Megjithëse lëvizjet e pavarura kanë tronditur shumë mbledhje të rëndësishme vitin e fundit, Jesse nuk mendon se kjo gjë përbën ndonjë kanosje për demokracinë. "Atyre u mungon një organizatë dhe nuk kanë pikësynime të qarta."
Mbas disa vjetësh rrugëve, pjesa më e madhe e ekstremistëve majtistë gjermanë largohen prej lëvizjes së tyre diku nga fundi i të njëzetave. Jesse nuk e di se çfarë bëhet më këta.
Në Suedi, pjesa më e madhe e ekstremistëve majtistë kthehen mbrapsh nëpër universitete.
Kështu pas disa vjetësh egërsie të verbër kundër klasës së tyre, këta revolucionarë të shtirë kthehen përsëri tek klasa prej së cilës rrjedhin.
Jesse thotë se shumë prej tyre piqen.
Njeriu mund të gënjejë veten për një farë kohe - por jo tërë jetës.
Marksi ka thënë: "Interesi vetjak nuk gënjen kurrë".