Më parë besohej se tek njerëzit nuk mund të lindin qeliza të reja pas foshnjërisë, por para një gjysëm viti neurologu Peter Eriksson dhe grupi i tij dhanë prova mbi se si truri i njeriut ndërton qeliza të reja nervore përgjatë tërë jetës.

Figura tregon Hippocampus-in. Pikat jeshile janë qelizat e sapolindura. Të kuqet janë qeliza nervore të vjetra ndërsa ato bojëqielli janë qeliza mbështetëse.

Është arritur në përfundimin se stresi i dëmton qelizat e reja ndërsa një mjedis i larmishëm e stimulues i pasuron ato. Ajo që shton më tepër numrin e qelizave të reja është lëvizja trupore.
Pikërisht ajo që ndodh gjatë lëvizjes trupore është çlirimi i faktorit rritës IGF-1.
Kështu në provat e bëra tek minjtë injeksimi i faktorit rritës IGF-1 jo vetëm që bëri të mundur shtimin e qelizave por edhe ndikoi tek qelizat e reja që të bëheshin qeliza nervore dhe jo vetëm qeliza të zakonshme mbështetëse të qelizave nervore.
Shtimi gjeti vend në një pjesë të trurit që quhet hippocampus dhe që ka domethënie të madhe për kujtesën dhe të mësuarit.

Përparësia me faktorin shumues IGF-1 është që mund të injektohet në krah e përsëri të arrijë trurin. Pasi është një lëndë e vetë trupit edhe mund të kalojë pengesën e gjak-trurit.

Nga ky studim që do të vazhdojë edhe për të paktën 5 vjet të tjera mund të përfitojnë edhe ata njerëz që nuk kanë pjesë truri të dëmtuara por që duan të përmirësojnë kujtesën e tyre dhe aftësinë për të mësuar.