Ajo që ka masën e saj dhe zë vend; lëndë. Grimcat themelore të gjithësisë që fizikantët kanë arritur të shquajnë - elektronet, neutronet, kuarqet etj. - janë germat e të gjithë materies. Ashtu si edhe germat e alfabetit, këta nuk duken të kenë themele nën vete. Teoria e Fillit (String Theory) tregon të kundërtën. Sipas kësaj teorie, nëse do të hetonim këto grimca me një përpikmëri më të madhe - një përpikmëri të një rendi të tillë madhësie përtej mundësive të sotme teknike - do të gjenim se secila nuk është vërtetë e formës së pikës por përbëhet nga një lak i imët njëpërmasor.

Ndonëse nuk është i qartë, ky zëvendësim i thjeshtë i përbërësve pikë-grimca të materies me fije zgjidh papajtueshmërinë midis Mekanikës Kuantike dhe Relativitetit të Përgjithshëm ( të cilat, si ç'janë të formuluara sot, nuk mund të kenë që të dyja të drejtë).

Filozofët grekë arsyetonin mbi se cilat janë bazamenti dhe zanafilla e realitetit. Materia apo shpirti - apo një sintezë dualiste e të dyjave.

Sipas Teorisë së Fryerjes së Gjithësisë e gjithë materia ishte një spërkë në fillimet, pastaj u shkreh jashtë me shpejtësi më të madhe se të dritës në një periudhë fryerje ku gjithçka u zhvillua nën rregulla të përngjashme pa pasur parasysh se për ku po drejtohej.

Në teori kur materia dhe antimateria bashkohen, asgjësojnë njëra-tjetrën. Asgjësim i cili shoqërohet nga një shpërthim i madh përgjatë të cilit ka një çlirim të madh energjie.

Që sot është arritur të ndërtohet materie atom për atom sipas dëshirës. Me anë të mikroskopit që punon me forca skarash është e mundur t'i shtysh atomet të marrin pozicionin e dëshiruar. Por strukturat e ndërlikuara nuk mund të prodhohen akoma me shumicë. Prandaj synohet kryerja e diçkaje tjetër: vetëgrupimit të materies.

Shih: